Het jaar van de gordijn

2014 was hier overduidelijk het jaar van gordijn. Bij momenten leek het wel een neverending story.
Ik begon eind 2013 met de kinderkamer, met 7 meter Ikeastof.  Sindsdien verwerkte ik nog 20 meter gordijnstof van 280 cm breed en 10 meter verduisterende stof van 150 cm breed.

Gordijnen maken is op zich niet moeilijk, het is gewoon wat saai en je hebt er een helpende hand en een grote lege tafel voor nodig. Laat een grote lege tafel hier een trekpleister zijn voor Lego en ander speelgoed en dat opruimen niet mijn sterkste punt.

Nu ze een jaar na de start van het project eindelijk allemaal ophangen, is het toch tijd geworden voor een korte handleiding.
Wat heb je nodig?
 - gordijnstof (140, 150 of 280cm)
 - loodjes
 - gordijnband
 - garen
 - strijkijzer + stijkplank

Voor je stof gaat shoppen is het aangewezen om eerst de ramen op te meten en gordijnband te kiezen. Ik ging voor een 3-ploois gordijnband die net 2 op 1 samentrok (gevonden bij wijlen Home Market), maar er bestaan vele soorten. De gordijnen van de slaapkamers kregen hier Ikeaband omdat de maat van het raam niet te verzoenen viel met de 3-plooisband en de stofbreedte. Bij de Ikeaband kan je de plooien naar smaak leggen met ijzeren gordijnhaken.

Eén van de ramen hier was 255cm breed (binnen het kader), dus moest er stof van 280 breed komen om geen naden midden in de gordijnen te hebben. De stof werd gevonden op het Stoffenspectakel. Alle ketens lijken enkel stof van 140cm aan te bieden en daar zit dan altijd al maakloon inbegrepen (ofte "gratis confectie").

Hoeveel stof heb je nodig? 

Aangenomen dat je ook 2:1 band gebruikt reken je als volgt: 

Breedte van het raam + gewenste ruimte buiten het kader + zomen (vb. ((80 + 20) x 2) + 10cm zomen = 210 )

Hoogte van het raam + gewenste ruimte buiten het kader (vb. (120 + 30) + 15 cm onderzoom + breedte band als bovenzoom)

Je stof afmeten doe je het makkelijkst met 2 personen en een metalen rolmeter op een zo groot mogelijk plat vlak (desnoods de vloer). 

Als je stof niet breed genoeg is, werk je bij voorkeur met een engelse naad. 

Werkwijze 

Je start met de onderste zoom.
Je strijkt eerst 2 cm om en daarna 13 cm om. Er wordt niet gezigzagd of overlockt.
Na het strijken stik je de zoom door, zo dicht mogelijk bij de rand (+-2mm)

Vervolgens komen de zijkanten aan de beurt.
Aan iedere kant strijk je eerst 2cm om en daarna 3cm om. Ook hier niet zigzaggen of overlocken.
Vervolgens weer doorstikken zo dicht mogelijk bij de rand.

Methode 1, met een hoekje.

Methode 2, zonder hoekje, maar met een handmatige onzichtbare steek vastgemaakt onderaan (anders vallen de loodjes erdoor). 

Na het dichtstikken van de zijkanten, laat je het lood in de zijnaden vallen.

Voor de laatste stap zoek je opnieuw een helpende hand om vanaf de zoom de gewenste hoogte van de gordijn opnieuw af te meten. Dit doe je best over de volledige breedte van de gordijn om de 10 cm of op basis van het patroon als je dit ook bij de zoom perfect gevolgd hebt.

Je strijkt ook de bovenrand om en zet er vervolgens de band op (lood niet vergeten!).
Je kan best even testen op welke hoogte de haken komen met het band erop. In de meeste gevallen heb ik mijn band op 1cm van de bovenrand opgestikt.
Knip zonodig een beetje van de resterende stof af, zodat alles onder de band terecht komt.  Ook hier dus geen zigzag of overlock.

Bij stoffen die zich vlot laten strijken heb je dus géén spelden nodig.
Verduisteringsstoffen laten zich meestal niet of bijna niet strijken en daar gebruik je dus geen strijkijzer, maar wel een massa spelden.

Slapenstijd

Je kent ze wel, die dromen waarin je plots merkt dat je in pyjama op school of het werk staat. Vandaar dat deze pyjama's zonder model geshowd worden ;) 

Het t-shirt is er eentje uit een ottobre. De broek komt van het patroon van het indianenpak, dat ik ooit maakte uit de knipmode 2/2012. Het patroon werd al vaker gerecycleerd voor verkleedkleding. Telkens vouw ik het gewoon wat om en knip er al dan niet naadwaarde aan, afhankelijk voor wie het moet dienen. Deze keer moest het een short met tailleband worden, dus vouwde ik het ver om en deed er ook in de taille wat af. 

Aangezien "how to train your dragon" hier wel populair is, viel een stofje met ridders en draken hier wel in de smaak als pyjamastofje.  Deze werd al voor de zomer gemaakt en is ondertussen al goed gedragen. 

Toen de herfst begon maakte ik eindelijk ook de tweede. Om ervoor te zorgen dat hij zeker ook volgende zomer nog bruikbaar zou zijn, werden er telkens enkele centimeters toegevoegd in de lengte, zowel bij het t-shirt als bij de broek. 

Drakenstof: Stoffenspectakel

Vliegtuigentricot: In den beer

Boordstof: Pauli

Sprookjeskleedje

Op één na zijn alle kamers ondertussen voorzien van gordijnen. Een werkje dat de nodige "sense of accomplishment" oplevert, maar toch ook wel bij momenten redelijk saai is.
Tussendoor werden er dus ook leukere dingen gemaakt.

Zo maakte ik een tijdje terug een kleedje voor de dochter, een notoire broekenfan. Ze mocht zelf stof kiezen uit de kast. Ze ging zeer resoluut voor de rest van dit sprookjesstofje en beloofde plechtig dat ze dit keer echt wel het kleedje zou gaan dragen.

Dus koos ik een patroon uit SVDZ1 en ging aan de slag, met dit resultaat:

So far, so good.
Maar toen wilde ze het helemaal niet aandoen. Pas na een maand lukte het om hem een paar uur aan te krijgen. En toen liet ze zich natuurlijk met plezier fotograferen, alleen niet in een normale pose.

Sprookjesstof: Stoffenspectakel

Rode stof: Ikea

T-shirt met ruffle mouwen

Ik vond dit t-shirtpatroon in Ottobre 3/2012 en keek er al langer naar, maar om een of andere reden begon ik er nooit aan. Was het de stress voor de halsboord, was het het gebrek aan een stofje ervoor, ik weet het niet. In ieder geval bleef deze Ottobre 2 jaar lang zomaar liggen. En toen begon ik er toch aan, met een restje van een nog niet geblogd kleed van mezelf. Met een restje mag het misgaan, maar het ging niet mis. De halsboord lukte wonderwel, net als de rolzoompjes, ook iets dat ik nog niet eerder getest had. 

Het stofje heeft zoveel kleurtjes dat ik de zoom afwerkte in 2 kleuren, een dubbelstiksel in wit en groen. 

En poseren dat kan ze wel :)

Tricot: Stoffenspectakel

Strijken voor beginners

Een tijdje geleden kwam mijn eigen kleine strijkplankje hier aan in huis, helemaal echt retro. Maar hoewel het op de foto niet zo opvalt, deed 30 jaar wachten op een volgende gebruiker geen goed aan de stof. 

Alle wit was intussen gelig en het geheel deed beduimeld aan. Tijd dus voor een snelle opfrisactie. 

Een schaar, een stukje oude fleece, een fris stofje en een nietpistool, meer was er niet nodig.
Aangezien de vorige stof ook geen zomen had en er - op het gele na - nog goed uitzag, besloot ik dat ook hier zomen overbodig was.
Aangezien ik niet direct zin had om op zoek te gaan naar dunne mousse, maar wel nog een grote lap witte fleece had besloot ik dat te gebruiken. Het resultaat voelt zeer vergelijkbaar aan.
Het geheel werd ondersteboven gelegd en de schaar ging erin en daarna het nietjespistool en toen hadden we dit:

Helemaal nieuw en fris en weer goed voor nog eens 30 jaar. 

Katoen en fleece: stoffenspectakel

Alsnog carnaval

Carnaval dat betekent verkleden. Er zijn kindjes die dat bij voorkeur dagelijks zouden doen, maar zo zijn de onze niet.  Echte verzoeknummers hoef ik dan ook niet te produceren.
Een tijdje op voorhand begon ik dan ook aan 2 piratenpakken. De broeken werden afgewerkt en aan de kant gelegd.
De week voor carnaval kwam er een nieuwsbrief die zei dat de zoon die week al als piraat naar school mocht komen. Nog dezelfde avond werd er dus een vestje bijgemaakt en de zoon ging een week lang als blije piraat naar school. Piratenaccessoires daarvan waren we hier ook goed voorzien en toch ongeveer de helft ervan overleefde ook die week.

In de lagere school hadden ze allerlei themadagen, dus in de carnavalsweek kwam het pak niet meer boven.
Voor de stoet ging hij nog eens met het pak van vorig jaar.
De week van Carnaval is ook de week dat er hier jaarlijks zieken lijken te vallen. Dus ging de dochter op maandag naar school met haar pak, kwam ziek terug en ging op vrijdag nog even terug met enkel een masker van Mega Mindy, meer wilde ze niet...

En zo kwam het dus dat er geen enkele foto was van mijn 2 piraatjes. En dus vroeg ik hen deze week heel lief of ze er niet nog even mee op de foto wilden voor mij. Zo lang het voor even was en ze mochten verder spelen was het ok en dan krijg je dus zulke foto's:

Die horizontale streepjes zijn geen ongelukje, maar de enige manier om het pak nog uit de stof te persen. Ik kocht vorig jaar anderhalve meter toen ze in het uitverkooprek van Pauli lag en daar moest ik het dus mee doen toen ik op zondagavond dat vestje in mekaar stak.

Gezellige warmte

Een hele tijd geleden begonnen we in de naailes aan een fleecetrui. Omdat ik al lang eentje met langere zachte haren in gedachte had, maar hem nooit in de winkel had gevonden, greep ik nu mijn kans om te maken wat er in mijn hoofd zat. 

Mijn eigen Singertje zou nooit door deze fleece heen zijn geraakt, zelfs met de Bernina van de les was het soms moeilijk om het hele pak onder de voet te krijgen. Het mocht ook nergens fout gaan, want een enkel stiksel was niet meer zichtbaar tussen die lange haren, dus tornen was géén optie. 

In het begin zag ik er na een les vaak uit als een sneeuwmannetje, zo veel pluisjes!

Het is een heel gezellige trui om aan te hebben en ik ben heel blij met het resultaat. De zoon komt ook altijd tegen mij aanhangen als ik hem aanheb en zou heel graag ook zo een streelzachte trui hebben. 

Het is ook weer een burdapatroon, wijd model. Blijkbaar wil dat zeggen dat ik in een 38 pas, dat was al even geleden :)  

De naden voorzag ik van een sierstiksel en binnenin werkte ik een aantal naden af met biaslint.

Stof: Pauli

Ritsen: Veritas

2014

Met een kleine impressie van 2013, gemaakt door de zoon des huizes.